Benromach Distillery whisky

Whisky Journey – Benromach Distillery

Whisky Journey Day#4 / Part 2 – 23.06.2017

Φύγαμε από το χωριουδάκι του Aberlour για το Benromach Distillery, που βρίσκεται 20 λεπτά από το Elgin, στην περιοχή Forres. Το Elgin είναι η έδρα της εταιρίας Gordon & Macphail, στην οποία ανήκει το αποστακτήριο από το 1993 και μετά. Περισσότερες πληροφορίες γι’ αυτήν, μπορείτε να δείτε στο άρθρο μας, από την επίσκεψή μας στο μαγαζί τους.

 

Πλησιάζοντας το αποστακτήριο βλέπεις από μακριά την κόκκινη ψηλή καμινάδα του, σήμα κατατεθέν της περιοχής. Από τα αποστακτήρια που επισκεφθήκαμε κατά την διάρκεια του Whisky Journey μας, ήταν το μόνο που δεν είχε την κλασική παγόδα. Φτάσαμε και ξεκινήσαμε, βγάζοντας κάποιες φωτογραφίες από τις εγκαταστάσεις και τον εξωτερικό χώρο από το visitors centre, όπου υπήρχε μία λιμνούλα και ένα παγκάκι με σκαλισμένο το αποστακτήριο πάνω, καθώς και μερικά διακοσμητικά βαρέλια.

 

Οι πρώτες εντυπώσεις

Μπαίνοντας στο visitors centre, το οποίο άνοιξε το 1999, αντίκρυζες μία μικρή αίθουσα με μερικά καθίσματα και λίγα ράφια για το distillery shop. Κλείσαμε για το επόμενο διαθέσιμο tour και καθήσαμε στην αίθουσα αναμονής μέχρι να ξεκινήσουμε. Γενικά η πρώτη αίσθηση που σου άφηνε, ήταν αυτή ενός εργοστασίου και με μοντέρνα αισθητική σε κάποιες αίθουσες. Λογικό, αφού όπως θα δούμε πιο κάτω, έχουν γίνει αρκετές ανακαινίσεις στο αποστακτήριο. Εδώ να κάνουμε μία παρατήρηση όσο αφόρα το διαθέσιμο wifi στα αποστακτήρια. Θα περίμενε κανείς να υπάρχει διαθέσιμο για τους επισκέπτες, έτσι ώστε να μπορούν να κάνουν post φωτογραφίες και γενικά να ανεβάζουν περιεχόμενο στα social media, πράγμα που και ο τελευταίος marketeer, ξέρει ότι αυτό ωφελεί το όνομα του brand. Στα περισσότερα αποστακτήρια όμως, όταν ρωτάς αν υπάρχει διθέσιμο wifi, σε κοιτούν λες και ήρθες από άλλο πλανήτη.

 

Μετά από λίγη ώρα ξεκινήσαμε το tour με την guide μας Catherine. Είμασταν εμείς και ένας Αμερικάνος, οπότε το tour ήταν σχεδόν privé. Μπήκαμε σε μία μικρή αίθουσα με καρέκλες και σε μια οθόνη είδαμε ένα video με πληροφορίες για την ιστορία του αποστακτηρίου. Στη συνέχεια ακολούθησε η βόλτα μας στους χώρους παραγωγής, όπου για ακόμα μία φορά δεν μας άφησαν να φωτογραφίσουμε. Ένα από τα πρώτα πράγματα που επικοινωνεί ο νέος ιδιοκτήτης, είναι ότι ο στόχος τους ήταν να παράξουν ένα Speyside whisky, που να θυμίζει τα ουίσκι της περιοχής, των δεκαετιών 1950 και 1960, δηλαδή ελαφρώς τυρφώδη. Αυτό το πετυχαίνουν, χρησιμοποιώντας κυρίως τυρφώδες βυνοποιημένο κριθάρι 8-12ppm. Η τύρφη που χρησιμοποιείται προέρχεται από τα Highlands και προσδίδει έναν ελαφρύτερο, πιο ανθικό καπνό, σε αντίθεση με τις τύρφες από Islay και Orkney.

Η ιστορία

Η ιστορία του Benromach είναι αρκετά περιπετειώδης. Ιδρύθηκε το 1898 από τον Duncan MacCullum (ιδιοκτήτη του Glen Nevis distillery στο Campbeltown) και τον F.W. Brickman (έμπορο από το Leith). Η έκταση που χτίστηκε το αρχικό αποστακτήριο, ανήκε στον Alexander Edward, άλλον ένα πρωτοπόρο του whisky, με επενδύσεις στα αποστακτήρια Craigellachie, Aultmore και Dallas Dhu. Η παραγωγή, που ξεκίνησε το 1900 δεν κράτησε για πολύ. Η συνεργασία τους με την εταιρία Pattison, που θα αγόραζε το whisky (τους συναντήσαμε και στο άρθρο του Glenfarclas) και η χρεοκωπία της, επηρέασε δραματικά τη λειτουργία του αποστακτηρίου, το οποίο μπόρεσε να ξαναλειτουγήσει το 1909, με νέο ιδιοκτήτη την εταιρεία Harvey McNair & Co και νέο όνομα, ως Forres Distillery. Από το 1914 έως το 1919 θα μείνει κλειστό. Το 1919 ο John Joseph Calder, ζυθοποιός από την Alloa, αγόρασε το αποστακτήριο και άλλαξε το όνομα ξανά σε Benromach. Το πούλησε αμέσως σε μια κοινοπραξία επιχειρηματιών και Άγγλων ζυθοποιών. Λέτε από τότε να κρατά η παράδοση της χρησιμοποίησης μαγιάς μπύρας στο Benromach, στη διαδικασία της ζύμωσης;

Το αποστακτήριο ήταν ξανά κλειστό μεταξύ 1931 και 1937, λόγω της ύφεσης που έπληξε τη βιομηχανία του ουίσκυ μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την ποτοαπαγόρευση στην Αμερική. Ανοίγει εκ νέου το 1938 από τον Joseph Hobbs (Καναδός λαθρέμπορος κατά την ποτοαπαγόρευση και μετέπειτα ιδιοκτήτης του Ben Nevis) και τον Hattim Attari, χρηματοδότη από το Λονδίνο. Ένα χρόνο μετά, πωλείται στην National Distillers of America. Το 1953 πωλείται στην D.C.L. (Distillers Company Limited), η οποία μετέπειτα αγοράστηκε από την United Distillers (σημερινή Diageo). Το 1966 ανακαινίζεται εξολοκλήρου και κλείνει ξανά το 1983. Ο εξοπλισμός (εκτός από μια δεξαμενή) θα διαμοιραστεί σε άλλα αποστακτήρια ή θα πουληθεί και έτσι άδειο θα το αγοράσει η Gordon & Macphail το 1993. Μετά από μια ριζική ανακαίνιση, το νέο Benromach εγκαινιάστηκε στις 14 Οκτωβρίου 1998 από τον πρίγκηπα Κάρολο. Η πρώτη εμφιαλώση έγινε το 2004 με το όνομα Benromach Traditional.

The tour

Η ξενάγησή μας ξεκίνησε από τον μύλο σιτηρών (malt mill). Ένας Robert Boby Mill με έτος κατασκευής 1913, αλέθει 21 τόνους βυνοποιημένο κριθάρι τη βδομάδα, για να πάρουμε το χοντρό αλεύρι (grist) που θα γεμίσουμε τον 1,5 τόνων mash tun από ανοξείδωτο ατσάλι και καπάκι χαλκού. Ήδη από τις ποσότητες και τους όγκους συνειδητοποιούμε ότι το Benromach είναι ένα μικρό αποστακτήριο και όντως θεωρείται το μικρότερο του Speyside, με ετήσια παραγωγή 500.000 λίτρα, η οποία όμως θα αυξηθεί σύντομα σε 700.000. Ο λόγος είναι ότι στις 4 υπάρχουσες δεξαμενές ζύμωσης, προστίθενται άλλες 10. Τα 4 ξύλινα washbacks που είδαμε, κατασκευάστηκαν από σκωτσέζικο πεύκο, από παλαιότερες δεξαμενές και παράγουν 11.000 λίτρα έκαστη. Η διαδικασία της ζύμωσης (fermentation) κρατά 3-5 μέρες. Χρησιμοποιούνται δύο είδη μαγιάς (απόσταξης και ζυθοποιίας), πράγμα ασυνήθιστο και μάλλον μοναδικό στη Σκωτία. Το νερό που χρειάζεται αντλείται από την πηγή Chapelton των λόφων Romach, λίγα χιλιόμετρα πίσω από το αποστακτήριο, που είναι και το ίδιο νερό που χρησιμοποίησαν από την έναρξη λειτουργίας τους. Αντίθετα, το νερό για την ψύξη έρχεται από την κοντινή λίμνη Sanquhar.

© catswhiskerstours.com

 

Δίπλα στα washbacks βρίσκονται οι 2 άμβυκες. Ο wash still παράγει 7.500 λίτρα αλκοόλ και ο spirit still 4.500 λίτρα. Μάθαμε ότι οι άμβυκες του παλιού αποστακτηρίου ήταν μεγαλύτεροι. Η μικρή λοιπόν αυτή παραγωγή προορίζεται σχεδόν αποκλειστικά για single malt. Η αίσθηση που σου δίνει το Benromach είναι ενός craft distillery. Εκτός από τα παραπάνω, η απουσία υπολογιστή και τα 2 άτομα προσωπικό στην παραγωγή ενισχύουν αυτή την εικόνα. Όπως και αυτό που συναντήσαμε στην επόμενη στάση μας. 

Το βαρέλι μας

Στο χώρο που γεμίζουν τα βαρέλια ο υπεύθυνος, που μόλις τα είχε γεμίσει με new spirit, έβαφε με στένσιλ πάνω στα καπάκια την αρίθμηση. Με ευγένεια και πρόσωπο γεμάτο αγάπη για τη δουλειά του, μας κάλεσε να δούμε τη διαδικασία και μας παρότρυνε μάλιστα να κάνουμε στάμπα στο “δικό μας” βαρέλι, με την υπόσχεση να έρθουμε πάλι πίσω να δοκιμάσουμε μέσα από αυτό, όταν θα το ανοίξουν σε 10 χρόνια. Μια μοναδική και αρκετά ρομαντική στιγμή για εμάς. Φεύγοντας από την αποθήκη, πήραμε μαζί μας ως αναμνηστικά ένα χρησιμοποιημένο φελό από sherry butt και ένα καινούριο πώμα για εκπαιδευτικούς λόγους στα tastings μας. Για αποχαιρετισμό, μας άφησε να δοκιμάσουμε new spirit, για να πάρουμε μία γεύση, πριν “κοιμηθεί” σε κάποιο από τα 18.000 βαρέλια που βρίσκονται στις αποθήκες. Να πούμε εδώ ότι οι αποθήκες δεν βρίσκονται όλες στο χώρο του αποστακτηρίου, γιατί όπως είναι αυτονόητο, η Gordon & Macphail ως ανεξάρτητος εμφιαλωτής, διαθέτει και σε άλλα σημεία του Forres.

 

Tasting Benromach

Αφού τελειώσαμε το tour στους χώρους του αποστακτηρίου, κατευθυνθήκαμε στο visitors centre και στην αίθουσα απ’ όπου είχε ξεκινήσει το tour. Η Catherine μας έφερε ένα δίσκο με ένα set ποτηριών και σερβιρισμένο το whisky καθώς και τα ίδια whisky σε μικρά μπουκαλάκια, το γωστό driver’s pack, που είχαμε ζητήσει. Έφυγε αφήνοντας μας μόνους να κάνουμε το tasting, κάτι που για μας ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο, γιατί είχαμε όσο χρόνο θέλαμε. Δοκιμάσαμε Benromach Organic (distilled 2010), Benromach 10 ετών, Benromach 15 ετών και Benromach Peat Smoke (distilled 2006). Το Organic είναι το πρώτο παγκοσμίως whisky από 100% κριθάρι βιολογικής καλλιέργειας και πρωτοκυκλοφόρησε το 2006, ενώ το Peat Smoke πρωτοκυκλοφόρησε το 2007 και είναι η πρώτη heavily peated ετικέτα του αποστακτηρίου.

 

Φεύγοντας από το Benromach κατευθυνθήκαμε στο Brodie Castle, ένα πανέμορφο σπίτι, το οποίο στέγαζε το Clan Brodie από το 1567. Επιβλητικό, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό του, από το οποίο δυστυχώς δεν έχουμε φωτογραφίες, αφού και εδώ απαγορεύονταν η λήψη. Η κατάληξη της ημέρας ήταν το σωτήριο, για όσους επισκέπτονται το νησί, super market Tesco, για προμήθειες και ανασύνταξη στο whisky pod μας, για την αυριανή μέρα και την επίσκεψη στο  Strathisla distillery.

 

Tasting notes of the day:

 

Benromach Organic (2010) 43% ABV

Nose: Βανίλια. Πορτοκάλι. Μπανάνα.

Palate: Μπάρα δημητριακών. Μαύρη σοκολάτα.

Finish: Μεγάλη επίγευση. Λίγο ξύλο. Βοτανική αίσθηση, τσάι.

 

Benromach 10 years old 43% ABV

Nose: Ξύλο και σιτηρά. Σταφίδα και βανίλια. Sherry.

Palate: Γλυκιά γεύση και ευχάριστη. Βοτανικά στοιχεία. Ψημένο μήλο.

Finish: Μεσαία επίγευση. Βερύκοκα, ροδάκινα, με μια σπιρτάδα και καπνό στο βάθος.

 

Benromach 15 years old 43% ABV

Nose: Μέλι και βανίλια. Πορτοκάλι, βούτυρο και ελαφρύς καπνός.

Palate: Γεμάτο σώμα και ελαιώδες. Αποξηραμένα φρούτα, σταφίδες. Δροσιά μέντας. Tobacco.

Finish: Μεσαία επίγευση. Βανίλια, δέρμα, φρούτα.

 

Benromach Peat Smoke (2006) 46% ABV

Nose: Εμφανής ο καπνός. Βανίλια. Εσπεριδοειδή. Μέλι.

Palate: Βατόμουρο και καπνός. Μόκα. Ξύλο. Πικάντικο. Πιπέρι σε BBQ.

Finish: Μεσαία επίγευση. Καβουρδισμένα δημητριακά. Μαύρη σοκολάτα. Αλάτι.

 

 

Άρθρο: Βασιλική Χρυσοβιτσιώτη, Γιάννης Μηλιώνης