Το Pot Still είναι ίσως το πιο ιστορικό whisky bar της Γλασκώβης και ένα από τα πιο διάσημα σε όλο τον κόσμο. Βρίσκεται στην Hope Street, σε μια γειτονιά με πολλές pub, bar και εστιατόρια αλλά ξεχωρίζει ως το μοναδικό whisky bar ανάμεσά τους και αποτελεί την βασική πρόταση των κατοίκων της πόλης σε όποιον αναζητά ένα γευστικό ταξίδι στον κόσμο του whisky.
Το κτίριο που στεγάζει το μπαρ υπάρχει σε διάφορες μορφές από το 1835. Ο πρώτος ιδιοκτήτης, ο John Hill, έμπορος κρασιών και ποτών χρησιμοποίησε το χώρο για να «τρέχει» την επιχείρηση του. Το 1898 ο χώρος πέρασε την οικογένεια McCall που το μετέτρεψε σε μια από τις πιο ιστορικές pub της Γλασκώβης μέχρι το 1981, όταν και ο John Waterson του έδωσε το όνομα «Pot Still» και το μετέτρεψε σε whisky bar με πάνω από 300 malt whiskies. Πλέον, από το 2011 το μπαρ έχει περάσει στα χέρια της οικογένειας Murphy, που συνεχίζουν την παράδοση και προσφέρουν πάνω από 700 whiskies από όλο τον κόσμο σε έναν όμορφο και ζεστό χώρο και ιδιαίτερα φιλικό περιβάλλον.
Served by the best
Ο γιος της οικογένειας Murphy, ο Frank, πολυβραβευμένος barman, είναι από τις πιο χαρακτηριστικές φιγούρες πίσω από τη μπάρα, με το μακρύ μούσι του να θεωρείται πλέον το σήμα κατατεθέν του μαγαζιού. Οι γνώσεις του στο whisky ζηλευτές και κάθε συζήτηση μαζί του απόλαυση. Ακόμα και να ξέρεις τι θέλεις να πιείς, αξίζει να ζητήσεις τη συμβουλή του μόνο και μόνο για να απολαύσεις την τελετουργία της παρουσίασης των προτάσεων του. Βρίσκει 5-6 φιάλες, τις κατεβάζει βιαστικά από τα ράφια και τις φέρνει όλες μπροστά σου. Τις παρατάσσει και με ευλαβικό τρόπο σου λέει τα χαρακτηριστικά του καθενός. Γιατί να προτιμήσεις αυτό, πόσα χρόνια έμεινε σε βαρέλια sherry εκείνο και ποια απίθανη ιστορία κρύβει από πίσω του το άλλο.
A Scotsman’s drink
Ενώ το μαγαζί λειτουργεί ουσιαστικά σαν pub σερβίροντας μπύρα, κρασί και φαγητό, η πλειοψηφία των θαμώνων βρίσκεται εκεί για το whisky. Και η επικοινωνία με αυτούς τους ανθρώπους είναι που κάνει την εμπειρία σου μοναδική. Οι σκωτσέζοι είναι απίστευτα φιλικοί άνθρωποι με μια βαθιά επιθυμία να σε κάνουν να νιώσεις ωραία στη παρέα τους. Θα σε πλησιάσουν, ειδικά αν ακούσουν ότι μιλάς μια ξένη γλώσσα, και θα σου πιάσουν κουβέντα. Θα αστειευτούν για τον καιρό της χώρας τους και θα απορήσουν που άφησες την ζεστή Ελλάδα για να μείνεις σε ένα «σκοτεινό και κρύο μέρος που βρέχει συνέχεια». «Ναι άλλα εδώ έχει πολύ whisky» απαντάς και είσαι για πάντα στην καρδιά τους.
Ένας από αυτούς του θαμώνες ήρθε δίπλα μας στο μπαρ για να παραγγείλει. Απόρησε που μας ξαναείδε εκεί (!) και φώναξε στον Frank να του φέρει ένα Scapa. Μας μίλησε για την προτίμηση του στα καπνιστά whisky που ξεκίνησε όταν ήταν ακόμη νέος και έμενε στο Islay! H οικογένεια του είναι από εκεί και ο προπάππους του ήταν distiller στο αποστακτήριο του Laphroaig για αρκετά χρόνια. «Έχω πιεί πολύ Laphroaig στη ζωή μου και πλέον θέλω κάτι πιο ήπιο και λεπτεπίλεπτο», ήταν η απάντηση του στην ερώτηση μου γιατί προτιμάει Scapa και όχι Laphroaig. «Αν δοκιμάσεις και εσύ Scapa δεν θα προτιμήσεις ποτέ κάτι άλλο» είπε πριν απομακρυνθεί με το δράμι του και κάτσει στον ημιώροφο, όπου βρίσκονταν τρεις ντόπιοι μουσικοί και έπαιζαν με τα όργανα τους παραδοσιακές μελωδίες.
Tasting some whisky
Το σκηνικό δεν θα μπορούσε να είναι ιδανικότερο. Ξεκινήσαμε τη βραδιά μας με το Glendronach 12 ετών. Ένα εκπληκτικό whisky ωριμασμένο αποκλειστικά σε Oloroso και Pedro Ximenez sherry βαρέλια, που φέρνει στο μυαλό φρεσκοψημμένα μπισκότα και τη συντροφιά ενός τζακιού. Κρεμώδες και βελούδινο στον ουρανίσκο με χαρακτηριστικά σκούρα φρούτα, γλυκιά κανέλα και νότες σοκολάτας.
Συνέχεια είχε ένα επετειακό blend της Whyte & Mackay, το Millenium 25 ετών. Η συγκεκριμένη εμφιάλωση δεν κυκλοφόρησε ποτέ στο εμπόριο και περιορισμένος αριθμός μπουκαλιών δόθηκε αποκλειστικά στους εργαζομένους της Whyte & Mackay το 2000, για να γιορτάσει το πέρασμα στην νέα χιλιετία. Τα ελάχιστα μπουκάλια που έχουν απομείνει στον κόσμο μπορείς να τα πετύχεις σε πλειστηριασμούς, να πωλούνται για αρκετές λίρες. Ήμουν από τους τυχερούς που δοκίμασαν ίσως το προτελευταίο δράμι της φιάλης, που έχει στην κατοχή του το Pot Still. Όπως ίσως μπορεί να φανταστεί κάποιος και μόνο παρατηρώντας την ηλικία στην ετικέτα, δεν είναι ένα συνηθισμένο blended whisky. Ευχάριστα φρουτώδες και γλυκό με την παρουσία λίγου καπνού, είναι από τα blends που μπορούν να σε εκπλήξουν ευχάριστα!
Επόμενο στην λίστα μας το πασίγνωστο «sherry bomb», Aberlour A’bunadh (batch 59). Τι να πει κανείς για την ένταση και τον χαρακτήρα αυτού του whisky. Εμφιαλωμένο σε cask strength 60,9 αλκοολικών βαθμών, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν περνάει αδιάφορο από κανέναν ουρανίσκο. Συνδυασμός κέικ σοκολάτας με φρούτα του δάσους και καρυδιών με κανέλα.
Για το φινάλε αφήσαμε ίσως το καλύτερο της βραδιάς. Το Edradour Natural Cask Strength 2002, προδίδει ό,τι βασική πληροφορία πρέπει να ξέρεις από το όνομα του και μόνο. Ένα natural whisky (όπως πρέπει να είναι) χωρίς περιττές επεξεργασίες, εμφιαλωμένο σε cask strength 55,2% abv από απόσταγμα του 2002, που ωρίμασε για 14 χρόνια αποκλειστικά σε πρώην-sherry βαρέλια. Μια vintage κυκλοφορία που δεν απογοητεύει. Γλυκό και απαλό με νότες αποξηραμένων φρούτων, μηλόπιτας και ξηρών καρπών.
Till next time
Φεύγοντας από το Pot Still, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ανανεώσεις το ραντεβού σου. To να δοκιμάζεις εκπληκτικά whisky σε ένα whisky bar στη Σκωτία, παρέα με κόσμο φιλικό, που μοιράζεται μαζί σου τις αναμνήσεις του και την εμπειρία του, είναι κάτι μοναδικό, που δυστυχώς δύσκολα βρίσκεις αλλού και αξίζει να το ζήσει κάθε whisky lover.
Tasting Notes:
Glendronach 12 year old
Mύτη: Ζεστή και απαλή, σκούρα φρούτα, βανίλια, τζίντζερ.
Στόμα: Μεταξένια υφή. Πλούσιο και κρεμώδες. Κεράσι, σταφίδα, κρουασάν σοκολάτας.
Επίγευση: Μακρύ και ευχάριστο. Αμύγδαλα και σταφίδες.
Whyte & Mackay Millenium Blend 25 year old
Μύτη: Απροσδόκητα ενδιαφέρουσα, με αρκετά φρούτα και άνθη του κήπου.
Στόμα: Καπνιστό και απαλό. Λίγο πικάντικο και γλυκό.
Επίγευση: Μέτριας διάρκειας με πικάντικες και φρουτώδεις νότες.
Aberlour A’bunadh (batch 59)
Mύτη: Κόκκινα φρούτα και φρούτα του δάσους με σκούρα σοκολάτα.
Στόμα: Κέικ σοκολάτας, σκούρα φρούτα, καφές, καρύδια και κανέλα.
Επίγευση: Μακρύ. Μαύρο πιπέρι και μπισκότα σοκολάτας.
Edradour Natural Cask Strength 2002
Mύτη: Γλυκιά και ευχάριστη. Καρύδια, κεράσι, μηλόπιτα και σοκολάτα.
Στόμα: Λιπαρό και απαλό στον ουρανίσκο. Κέικ σοκολάτας με πορτοκάλι, κανέλα και αποξηραμένα μούρα.
Επίγευση: Γλυκιά επίγευση με περισσότερα αποξηραμένα φρούτα.
Άρθρο: Manolis Mathiou από το The Whisky Beat
