H Joanne Brown (Joanne Boyd πια, αφού πρόσφατα παντρεύτηκε) κατέχει τον τίτλο της senior Brand Ambassador στο House of Bruichladdich για το portfolio των malt whiskies και του gin The Botanist. Μεγάλωσε στο Port Charlotte στο νησί Islay και πήγε σχολείο στο Bowmore πριν εγκατασταθεί στην Γλασκώβη. Η οικογένειά της έχει την φάρμα Octomore, που βρίσκεται στους λόφους πάνω από το χωριό Port Charlotte. Εκεί ο θείος της James εκτρέφει βοοειδή Aberdeen Angus & Highland και καλλιεργεί κριθάρι, με το οποίο προμηθεύει το Bruichladdich, καθώς επίσης και με νερό από την πηγή που υπάρχει στο αγρόκτημά του. Η Joanne ξεκίνησε να εργάζεται πριν από 11 χρόνια περίπου ως ξεναγός στο αποστακτήριο και έχει αναλάβει από τότε μια σειρά από διοικητικές και εμπορικές θέσεις. Σήμερα ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο εκπροσωπώντας το Bruichladdich. Στο πιο πρόσφατο ταξίδι της επισκέφθηκε τη χώρα μας, στα πλαίσια του 2ου Rum & Whiskey Festival και δεν χάσαμε την ευκαιρία για μια μικρή κουβεντούλα μαζί της, στο περιθώριο των πολλών συναντήσεων και της παρουσίασής της. Είναι η 2η φορά που έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε μια συνέντευξη της Joanne, μετά το Tasting Day #9 – The Bruichladdich Journey του The Tasters Club.
The Likker: Καλώς ήρθες ξανά στην Ελλάδα.
Joanne: Ευχαριστώ, χαίρομαι πολύ που επέστρεψα.
The Likker: Και εμείς χαιρόμαστε που σε ξαναβλέπουμε. Ξεκινώντας να σου πω ότι δοκιμάσαμε πρόσφατα τρία whiskies από την σειρά Micro-Provenance. Μπορείς να εξηγήσεις τη φιλοσοφία σας πίσω από αυτές τις εμφιαλώσεις και ποιος είναι ο σκοπός του αποστακτηρίου;
Joanne: Λοιπόν, η σειρά Micro-Provenance ξεκίνησε με σκοπό να εμβαθύνουμε στις ακριβείς ιδιότητες των εμφιαλώσεων από ένα μόνο βαρέλι και θα ήταν διαθέσιμη για να αγοραστεί μόνο στο αποστακτήριο. Το κάθε βαρέλι επιλέχθηκε ξεχωριστά από τον Jim McEwan (ΣΜ. ο προηγούμενος Master Distiller), ενώ η ετικέτα στο μπουκάλι έχει γραμμένες όλες τις πληροφορίες, από την αποθήκη στην οποία βρισκόταν, σε ποιο ράφι ήταν, έως την ποικιλία κριθαριού που χρησιμοποιήθηκε. Τώρα προορίζονται μόνο για τις Micro-Provenance γευστικές δοκιμές, που έχουμε μία φορά κάθε τρεις μήνες περίπου, με τον Adam Hannett (ΣΜ. ο καινούργιος Master Distiller) ή εμένα. Ο σκοπός μας είναι, δοκιμάζοντας μέσω επιλεγμένων ουίσκι, να κάνουμε το κοινό να συμμετάσχει και να λαμβάνουμε τα σχόλιά τους online, ώστε να αποκτήσουμε μια ενεργή κοινότητα μέσα στο site μας. Αυτή η σειρά είναι διαθέσιμη μόνο για τους πελάτες μας στο διαδίκτυο, δεν μπορούν να αγοραστούν οπουδήποτε αλλού και άρχισε πολύ καλά, με πολλούς ανθρώπους να παίρνουν μέρος στις γευσιγνωσίες. Έχει προκύψει βέβαια ένα μικρό πρόβλημα με ανθρώπους που προσπαθούν να αγοράσουν αυτά τα σετ για να τα πουλήσουν και έτσι μειώνονται οι άνθρωποι που παίρνουν μέρος στις δοκιμές.
Αυτές οι σειρές αποτελούν μια βιτρίνα με τα ενδιαφέροντα πράγματα που έχουμε στις αποθήκες μας, γιατί όταν περιορίσαμε το εύρος των ουίσκι μας, είχαμε διαφωνίες. Σε κάποιους άρεσε το γεγονός ότι είχαμε γύρω στις 60 διαφορετικές εμφιαλώσεις διαθέσιμες, ενώ σε κάποιους άλλους δεν άρεσε καθόλου, επειδή δεν μπορούσαν να καθορίσουν τι είναι το Bruichladdich. Έτσι, είναι βασικά σαν να επιδεικνύουμε σε όλους τι διαθέτει το αποστακτήριο πραγματικά στις αποθήκες του και εμείς απλώς περιμένουμε την κατάλληλη στιγμή για να τα κυκλοφορήσουμε.
The Likker: Τέλεια, γιατί έχω μια ερώτηση γι’ αυτό το τελευταίο κομμάτι. Γιατί έχετε τόσες πολλές εμφιαλώσεις;
Joanne: Πολλά μπουκάλια, ναι (γέλια). Τα περισσότερα από αυτά είναι πιο περιορισμένες κυκλοφορίες, γι ‘αυτό είναι διαθέσιμα μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα και είναι βασικά κάτι που αποφασίζει ο Adam Hannett. Ξέρεις, αυτά που κυκλοφορούμε κάθε χρόνο, αυτά που θεωρεί πολύ έτοιμα στις αποθήκες, δημιουργούν τις βασικές μας κυκλοφορίες και επιπλέον τη σειρά Islay Barley. Έπειτα έχουμε τις πιο περιορισμένες εκδόσεις, όπως για παράδειγμα, θα έχουμε κάποια στιγμή φέτος το Bruichladdich Organic και το Bruichladdich Bere Barley και στη συνέχεια τα limited editions 1984, 1985 και 1986, τα οποία θα βγουν σε λιγότερες από 1000 φιάλες το καθένα. Μικρά νούμερα, γιατί έτσι διατηρώντας την ορμή, διατηρούμε τον ενθουσιασμό όλων.
The Likker: Ναι, αλλά αυτό δεν είναι κάτι συνηθισμένο στην βιομηχανία του ουίσκι. Ενώ τα περισσότερα αποστακτήρια έχουν σταθερές και ετήσιες κυκλοφορίες, από εσάς περιμένουμε κάτι σαν “ένα καινούργιο μπουκάλι κάθε μήνα”!
Joanne: (Γέλια) Πάντα κάναμε τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο και στην πραγματικότητα είναι σαν να έχουμε τρεις διαφορετικές μάρκες. Οπότε ίσως αν είχαμε μόνο ένα είδος ουίσκι, θα ήταν απλούστερο, αλλά στην πραγματικότητα έχουμε αυτά τα τρία διαφορετικά στυλ, καθένα από αυτά έχει την κύρια έκφρασή του και το καθένα με τη σειρά του έχει πιο περιορισμένες εκδόσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα βλέπετε όλο και περισσότερα από εμάς και για να είμαστε ειλικρινείς (γέλια) δεν κοιτάμε τι κάνουν τα άλλα αποστακτήρια. Κάνουμε απλά, ότι θέλουμε να γίνεται.
The Likker: Επόμενη ερώτηση. Παράδοση ή εξέλιξη; Πολλοί πιστεύουν ότι στο εγγύς μέλλον θα δούμε περισσότερες συζητήσεις μεταξύ των ανθρώπων που ασχολούνται με το ουίσκι γι’ αυτό το θέμα. Ποιά είναι η γνώμη σου;
Joanne: Νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε και τα δύο και πιστεύω ότι το Bruichladdich είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα. Εμείς διατηρούμε τις παραδόσεις της πραγματικής παραγωγικής διαδικασίας, χωρίς υπολογιστές και διατηρούμε όσα περισσότερα μπορούμε πάνω στο Islay. Παράλληλα όμως προωθούμε τα όρια της παραγωγής ουίσκι, όσον αφορά πράγματα όπως το Octomore, κοιτάζοντας το terroir του ουίσκι μας, πού αναπτύσσεται το κριθάρι, τις τοπικές δοκιμές που κάνουμε, τους πειραματισμούς με βαρέλια και επιπλέον πιστεύοντας σε πράγματα όπως η διαφάνεια. Στο site μας είναι όλοι σε θέση να βρούν τις συνταγές από κάθε whisky μας. Νομίζω ότι μπορούμε να κοιτάμε το παρελθόν για να δούμε από πού ξεκινήσαμε, για να δούμε από πού ήρθαν και όλοι οι υπόλοιποι και ίσως κάποια πράγματα να ήταν καλύτερα όπως γίνονταν πριν από εκατό χρόνια, αλλά τώρα προσπαθούμε να πιέσουμε τα όρια. Να ξέρετε ότι έχουμε μια τρομερή και νέα σε ηλικία ομάδα γι’ αυτό, με επικεφαλής τον Adam Hannett, τον Master Distiller μας. Αυτός είναι που θα οδηγήσει την εταιρεία προς την κατεύθυνση που πιστεύει για την παραγωγή.
The Likker: Ποια είναι τα πλεονεκτήματα του τοπικού κριθαριού -αν υπάρχουν- σε σύγκριση με άλλα; Ισχύει το “terroir matters” που λέτε;
Joanne: Έτσι πιστεύουμε και έτσι πιστεύω κι εγώ. Δεν πιστεύουμε ότι το κριθάρι του Islay είναι καλύτερο από το υπόλοιπο που καλλιεργείται στη Σκωτία. Ένας λόγος είναι ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να καλλιεργήσουμε τόσο πολύ κριθάρι στο νησί. Έτσι θα αποτελεί πάντα ένα μικρό κομμάτι από αυτά που κάνουμε και γι’ αυτό το λόγο οι εκδόσεις Islay Barley είναι περιορισμένες. Αυτό που μας αρέσει όμως είναι η διερεύνηση διαφορετικών γεύσεων και αυτό είναι που κάνουμε. Πολλά άλλα αποστακτήρια, όταν παράγουν, παράγουν για άλλους. Θέλουν να βγάλουν όσο το δυνατόν περισσότερο αλκοόλ για να μπορούν να πωλούν εξίσου πολύ αλκοόλ στους μπλέντερς. Εμείς κρατάμε όλη μας την παραγωγή για το δικό μας ουίσκι και γι ‘αυτό πιστεύουμε ότι μας αρέσει να εξερευνούμε τη γεύση, τη γεύση που προέρχεται από διαφορετικές περιοχές, όπου κάνουμε τοπικές δοκιμές. Έτσι έχουμε τέσσερις διαφορετικές περιοχές καλλιέργειας κριθαριού, συγκρίνουμε την ίδια ακριβώς ποικιλία, ακριβώς τις ίδιες τεχνικές απόσταξης και το βάζουμε στα ίδια ακριβώς βαρέλια, όσο μπορούμε βέβαια, τα συγκρίνουμε καθώς ωριμάζουν και βλέπουμε τις διαφορές τους. Άλλα πράγματα που μας διαφοροποιούν, είναι όπως αυτό που συμβαίνει με το κριθάρι ποικιλίας Bere και την εφικτή παραγωγή του. Παίρνουμε περίπου 25% λιγότερη παραγωγή από ό,τι από ένα κανονικό συμβατικό κριθάρι και είναι δύσκολο να εργαστείς με αυτό. Αλλά σου δίνει κάτι ενδιαφέρον, μια διαφορετική γεύση για να δουλέψεις, είτε το χρησιμοποιούμε μόνο του ή ως συστατικό στοιχείο για τη δημιουργία άλλων ουίσκι. Άρα πιστεύουμε απόλυτα ότι το terroir μετράει και δεν μιλάμε μόνο για το κριθάρι, αλλά για ο,τιδήποτε επηρεάζει το ουίσκι μας πάνω στο Islay.
The Likker: Τελευταία ερώτηση. Γνωρίζουμε πόσο σημαντικό είναι το ανθρώπινο δυναμικό για το Bruichladdich. Πόσο μεγάλος όμως είναι ο ρόλος που παίζει σήμερα ο άνθρωπος στην παραγωγή ουίσκι γενικά;
Joanne: Τώρα είμαστε 92 άτομα προσωπικό, το οποίο είναι τεράστιο νούμερο. Στο τμήμα παραγωγής έχουμε 12 άτομα, που μπορούν πραγματικά να φτιάξουν whisky. Έχουμε την ομάδα των αποθηκών μας, την ομάδα εμφιάλωσης, αλλά και το τμήμα επικοινωνίας μας και όλα είναι αλληλένδετα. Τίποτα δεν πωλείται από μόνο του και όλοι μετέχουν με την καρδιά τους σε αυτή την αλυσίδα. Όσο σημαντικός είναι ο άνθρωπος που υπήρξε πριν, άλλο τόσο είναι και αυτός που θα έρθει μετά. Έτσι όταν επισκέπτεστε το αποστακτήριο, αυτό που παρατηρείτε είναι ότι όλοι είναι πολύ περήφανοι για το ρόλο που διαδραματίζουν, για το τι κάνουν, ανεξάρτητα από το αν πράγματι αποστάζουν, αν βρίσκονται στην εμφιάλωση ή στην τελική παραγωγή, βάζοντας την τελική ετικέτα πάνω στο κουτί. Όλοι είναι μέρος μιας μεγάλης ομάδας.
The Likker: Πιστεύεις ότι μια μέρα θα χρειάζεται απλά ένας υπολογιστής για την παραγωγή ενός καλού malt whisky;
Joanne: Το κάνουν ήδη. Κάποια αποστακτήρια χρειάζονται ένα άτομο να πατάει ένα κουμπί. Αυτός σίγουρα δεν φτιάχνει ουίσκι. Το computer φτιάχνει ουίσκι.
The Likker: Γιατί το Bruichladdich δεν πιστεύει σε κάτι τέτοιο;
Joanne: Επειδή πιστεύουμε ότι έχει να κάνει με την περιοχή και δεν είμαστε σε αυτή τη δουλειά απλά για να αντλούμε ουίσκι. Δουλεύουμε για να δημιουργήσουμε μια κοινότητα στο Islay και να διασφαλίσουμε την επιβίωση μιας εύθραυστης οικονομίας στο νησί, μιας εύθραυστης κοινότητας, όπου πριν από 20 χρόνια, όταν το Bruichladdich ήταν κλειστό, δεν την είχαμε. Δεν την είχαμε όταν μεγάλωνα και εκεί είναι όλο το νόημα. Πρέπει να δώσεις πίσω στην κοινότητα και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε.
The Likker: Σε ευχαριστώ πολύ. Ελπίζω να σε ξαναδούμε σύντομα.
Joanne: Σε ευχαριστώ. Πολύ χαίρομαι που σε είδα ξανά.
Συνέντευξη: Γιάννης Μηλιώνης
